மார்கழி நினைவுகள்

”மாதங்களில் அவள் மார்கழி” இந்தப் பாட்டைப் போல, பாட்டில் வரும் இந்த வரியினைப்போல எனக்கு ரொம்ப பிடிச்ச ஒரு மாசம் மார்கழி. அது ஏனோ தெரியல, என்ன மாயமோ புரியல இந்த மாசத்துக்கு மட்டும் ஒரு தனி வாசம் இருக்கத்தான் செய்யுது.

இந்த மாசத்தின் வாசம் பிடிக்க வைக்கும் காரணங்கள்:

1. தூக்கம்: எழுப்ப எழுப்ப இழுத்து போத்திட்டு தூங்க வைக்கும். அப்படி ஒரு தூக்கம் கண்ணை பிடுங்கும் காலம் இது, இந்த விசயத்துல மத்த மாசமெல்லாம் பிச்சை வாங்கனும் மார்கழியிடம்.

2. கோலம்: முன்ன சொன்னது இதுல வொர்க் அவுட் ஆகாதுங்கோ இங்கன, அதான் சீக்கிரமே எழுந்து தெருவடைச்சு கோலம் போடனுமில்ல. இல்லனா எதிர் வீட்டுக்காரவுங்களுக்கு பாதி இடம் போயிடுமே.

யப்பா, அரிசி மாவு கலக்கறதென்ன, கலர் பொடி தூவுறதென்ன, ச்சே. இதெல்லாம் தானா வரணும். ஆனா நமக்கு அஞ்சு புள்ளி தாண்டாது. சிக்கு கோலம் சுத்தமா போட வராது.

ஸ்கூல் படிக்கும் போது, பால் வாங்கப் போகும் பொடிசுகளெல்லாம் (நாங்கதான்) ஒன்னா சேந்துகிட்டு பால் தூக்கு கையில, தலையில ஒரு துண்டுன்னு (பனி காதுல போயிடக்கூடாதாம், அவ்வளவு அக்கறை பட்ட மகராசிங்க போய் பால் வாங்க வேண்டியதுதானே) அதுதான் நடக்காது, நாமதான் நடந்து போய் வாங்கணும்.) கெளம்பிடுவோம்.
பால் பூத் போற வழியெல்லாம் மக்கள்ஸ் கோலம் போட்டுகிட்டிருப்பாங்க. நாங்களும் எந்தக் கோலம் நல்லாருக்கோ அதுக்கு மார்க் போட்டுட்டு போய் வருவோம். இந்தப் பணி இப்போதும் தொடருகிறது. என் மனசுல மார்க் போட்டுடுவேன் அழகான கோலத்துக்கு.

3. புளியோதரை, சுண்டல்: எங்கள் வீட்டு எதிரிலேயே இருக்கும் பெருமாள் கோயிலில் உருப்படியாய் செய்யப்படும் உபயம் இதுதான். ஆஹா மணக்க மணக்க புளியோதரை, எப்பவாச்சும் சக்கரைபொங்கல், சுண்டல் தெனைக்கும். சிறிசு, பெரிசுன்னு ஒரு பெரிய்ய க்யூவே நிக்கும். வீட்டு காம்பவுண்ட்ல இருக்குற எல்லாரும் போய் வாங்கிட்டு வருவாங்க. எங்க காலியாயுடுமோன்னு மனசு பதக் பதக்குன்னு அடிச்சுக்கும். சரியா எங்க வீட்டு சாமி குளிக்க போகும்போது (மாமா மாலை போட்டு ஒரு மண்டலம் சாமியாய்டுவாரு)
நாங்க எஸ்கேப். நாங்கன்னா நானும், எங்கக்கா பொண்ணும், ஒரு கால் வீட்டுல, ஒரு கால் கோயில்ல, எங்க பயத்தை புரிஞ்சிகிட்டு யாராச்சும் மொதல்ல எங்களுக்கு கொடுத்து வுட்ருவாங்க. அப்படி யாராச்சும் சரியான ஆள் அமையலனா, அன்னைக்கு நமக்கு திண்டாட்டம்தான், மண்டகப்படிதான்.
ம்ஹீம், இன்னமும் கோயில்ல கொடுக்கத்தான் செய்றாங்க, வாங்க நாங்களுமில்ல, தின்ன பொழுதுமில்ல.

4. ஆண்டாள்: வடிவான மாலையும், வலது பக்கம் சாய்ந்த கொண்டையுமாய் சூடிக்கொடுத்த சுடர்கொடி ஆண்டாளின் உருவம் என் மனதில் அப்படியே பச்சை குத்தினாற் போல. ஆரம்பம் முதலே எனக்கு பிடிக்கும், ஆனால் இந்த விஷயத்தில் யாரும் திரி தூண்டி விடவேயில்லை.
இது நல்லா வெவரம் தெரிஞ்சு வேலைக்கு போக ஆரம்பித்த பின்னர் வந்த பழக்கம். முடிந்தவரை ஆண்டாள் விக்ரகம் இருக்கும் கோயிலாகப் பார்த்து சென்று, அப்படியே கண்ணோடு கண் நோக்கி பேசி விட்டு வருவது. இந்த பழக்கம் என் அக்கா பொண்ணின் ப்ரெண்ட் ஆரம்பிச்சு வெச்சா. அப்படியே தொத்திக்கிச்சு, கல்யாணம் ஆகிற வரைக்கும் முடிந்தவரை ஆபிஸ் முடிஞ்சா ஆண்டாள் கோயில்னு இருந்தேன்.

அவளும் மார்கழி மாதம், அதிகாலைக் குளியல், அப்படியே ஆண்டாள் கோயில், என நடையா நடந்தா, ஆனா இன்னிக்கு வரைக்கும் கல்யாணம் ஆகவில்லை. அவங்க அம்மாவுக்கு எப்போது போன் செய்தாலும் அழ ஆரம்பித்து விடுகிறார்கள். கூடவே என்னை அவளுக்கு மாப்பிள்ளை பார்க்கும் வேலையையும் வைத்து விடுகிறார்கள்.
நானும் முயற்சித்து கொண்டுதான் இருக்கிறேன். ஆண்டாள் தான் மனசு வைக்க வேண்டும்.

5. திருப்பாவை: மார்கழி மாதத்தின் அழகுக்கு அழகு சேர்ப்பதே, திருப்பாவையின் பாசுரங்கள் தான். இதை வாசித்தேன் என்பதை விடவும் சுவாசித்தேன் என்றுதான் கூறவேண்டும்.
மார்கழி மாதத்தில் இன்னும் எனக்காய் மிச்சமிருப்பது இது ஒன்று மட்டுமே.
நான் படித்த பள்ளியில் இம் மாதத்தில் தினமும் ஒரு பாசுரத்தை பாடலாய் பாடுவார்கள். இதில் வரும் ஒரு பாசுரத்தில், இளஞ்சிங்கம் என்று முடிந்தவுடன் ப்ரேயரில் நின்று கொண்டிருக்கும் எங்கள் க்ளாஸ் பெண்கள் அனைவரும் என்னையே பார்த்துக்கொண்டிருப்பார்கள். வெட்கம் பிடுங்கித்தின்னும். பின்ன நாம இளங்குரங்குக்கு கூட வழி இல்லாம நோஞ்சானா இருப்போம், அதுல இளஞ்சிங்கம்னு வந்துதுன்னா, அன்னைக்கு மதியானம் வரைக்கும் அவர்களின் வாய்க்கு என் பெயர்தான் அவல். அவ்வளவு பேர் போன ஆள் நானு.

இப்படியாய் இன்று கார்த்திகை போய் நாளை எனக்குப் பிடித்த மார்கழி வரப்போகிறது. இதில் என்ன இருக்கிறது என்கிறீர்களா, ஆமா இந்த தடவை பாசுரம் படிக்கும்போது அமித்து என்னோட இருப்பா இல்ல. ஆண்டாளுக்கு பாசுரம் சொல்ல இன்னொரு ஆள் ரெடியாகிட்டிருக்காங்கல்ல.
அமித்துவுக்கும் ஆண்டாள் பிடிக்காமலா போயிடும்.