நான் நீ நாம்

நீ என்ற
மையப்புள்ளியில்
தொடங்கிய
கோடு
நான்

நாளடைவில்
ஆளுக்கொரு
வட்டம்
போட்டு
தன்னச்சில்
சுழலத்தொடங்கியது
வாழ்க்கை
சுவாரசியமில்லாமல்

கைகோர்த்து
காதல் செய்த
கணங்களெல்லாம்
கண்ணில் நீர்
கோர்க்கச் செய்தன

என்ன செய்யலாம்
எங்கே தவறியிருப்போம்
என்று யோசிக்க நேர்கையில்
எதேச்சையாய்
கண்ணில் பட்டது
கடற்கரையின் படமொன்று.

நினைவுகளுக்கு
பஞ்சமில்லை
தடம் பதித்த
மணல் துகளும்
கால் நனைத்த
கடலலையும்
கரையிலமர்ந்து
நாம் ரசித்த
பௌர்ணமியும்
நம்மை நனைத்த
மழையும்
மௌனத்தையே
தேடாத
மொழிகளும்
என.........
எண்ண
எண்ண
ஏராளமாய்......

தவறின்
தவறு
தெரிந்துவிட்டது
ஆம்
உருகி உருகி
காதலித்த
நாம்
நான் நீ
என ஆனதை
கவனிக்கவே மறந்துபோயிருந்தோம்.

வா
கடற்கரைக்கு

நாம்
தொலைத்த
நம்மை
தேடி
எடுத்துக்கொள்ளலாம்
மணற்துகள்களில்


கால் நனைந்த
நாம்
மனம் நனைக்கலாம்

நம்மை நனைத்த
மழையில்
நாம் போய் நனையலாம்.



அமாவாசையாய்
இருக்கும்
உறவை
பௌர்ணமியாய்
மாற்றிக்கொள்ளலாம்.


கொஞ்சம்
அதிகமாகவே
பேசிவிட்டோம்.
அதனால்
மௌனமாக இருக்கலாம்
மனசு பேசும் போது
வார்த்தையெதற்கு.