அமித்து அப்டேட்ஸ்

என்ன சொல்றதுன்னு சொல்வதைவிடவும் எவ்வளவு சொல்வது அப்படின்னு சொல்றதுதான் பொருத்தமா இருக்கும்னு நெனைக்கிறேன்.

நிறையவே பேசுகிறாள்.. ம் எங்களின் மனது நிறையவே பேசுகிறாள்.

ம்மா, எச்சோ, காலு, காலு மேல ஏத்தான்.. இது கார்த்தி, ஹரி வீட்டில் சைக்கிள் ஓட்டும் போது அவர்கள் மீது அமித்து சொன்ன புகார், அவர்கள் சைக்கிள் ஓட்டிக்கொண்டு கொஞ்சம் நகர்ந்தால் போதும்,

இல்லை அந்த சைக்கிள் இவள் மீது உராய்ந்தால் கூட போதும், உடனே புகார் தொடங்கிவிடும், ம்மா, க்கா, ஆயா, தாத்தா, அத்த, அப்பா என்று எல்லாரிடம் அவர்கள் மீதான புகார் சொல்லப்படும்.

இப்படித்தான் கார்த்தி வீட்டுக்குள் சைக்கிள் ஓட்டிக்கொண்டிருக்கும் போது, நான் காலை நீட்டிக்கொண்டு உட்கார்ந்திருந்தேன். அவன் சிரித்துக்கொண்டே சைக்கிளை என் காலில் மீது ஏற்றி இறக்கிவிட்டான்.
நான் வலியில், கார்த்தி,, யசோ கால் வலிக்குதுடா என்றேன். இதைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த அமித்து, உடனே, ஏ ஏ, காத்தி, காலுடா, ம்மா, காலு, என்றபடியே என் காலின் மீதிருந்த உடையை சற்றி விலக்கி
காலை தேய்த்துவிட்ட அவளின் செய்கையில் இயல்பாய் என் கண் கலங்கியது. அள்ளிக் கொண்டேன் அவளை.

தள்ளான், தள்ளியான் - தள்ளிவிடுகிறான் என்று பொருள் கொள்க...

குளானம் - குளிக்க வைக்கவேண்டும்,
இந்த வெயிலுக்கு கொஞ்சம் கச கச என்று இருந்தாலும் போதும், அமித்து ஆரம்பித்துவிடும்.
ஆயா... வா குளானம் குளாலம் இப்படி இரண்டு வார்த்தைகளில் ஏதேனும் ஒன்றில் கோரிக்கை வைக்கப்படும். வெயிலா இருக்குமா, இன்னும் கொஞ்ச நேரம் போட்டும்மா என்று கோரிக்கை

நிராகரிக்கப்பட்டால் கவலைப்படுவதே அவள். நேராக சென்று தன் உடையின் மீதே நீரை எடுத்து ஊற்றிக்கொள்கிறாள்.

அமித்துவை எந்தக் கடைக்கு அழைத்து சென்றாலும், ம்மா, பாப்பாக்கூ என்று உடனே கேட்கிறாள். ஊருக்கு சென்றிருந்தபோது, வளையல் கடைக்கு சென்றோம். என் கைக்கான வளையல் அளவு பார்க்க, ஒரு வளையலைத் தேர்ந்தெடுத்தபோது, அமித்துவும் தன் கையை நீட்டி எச்சோ, பாப்பாக்கூ என்று ஆரம்பித்தாள். அதுதான் அவளின் முதல் கேட்டல் என்னிடம். சொல்லி மாளாத மகிழ்ச்சி.

வெள்ளிக்கிழமை விடுமுறையின் போது, நான், அமித்து, அவளின் பாட்டி தாத்தா அனைவரும் கோயிலுக்கு சென்றிருந்தோம். ஒருவர் மாற்றி ஒருவர் அவளை தூக்கிக்கொண்டு நடந்தோம். ஒருவர் மீது அமர்ந்தால், மீதி இருவரை தேட ஆரம்பித்து விடுகிறாள். தாத்தாவிடம் இருந்தாள் என்னையும், அவளின் பாட்டியையும். இப்படியே மாற்றி மாற்றி, ஆனால் ஒருவரையும் மிஸ் பண்ணிவிடாமல் அனைவரையும் உடனே வைத்திருக்கிறாள். வழி நெடுக நிறைய கடைகள், பொம்மைகள், ராட்டினம் இப்படி நிறைய இருக்க, ஒவ்வொன்றாய் சொல்லிக்கொண்டே, இங்க பாரேன் கார் பொம்மை, பஸ் பொம்மை, ராட்டினம் என்று சொல்லிக்கொண்டே வந்தோம். பல்லுன்னூ என்று கேட்டதால் பலூன் வாங்கித்தரப்பட்டது. அப்புறம் பால், வள்ளேல் (வளையல்) இப்படியாய் எல்லாம் சொல்லிக்கொண்டும் / கேட்டுக்கொண்டும் வீட்டுக்கு திரும்பி வரும்போது, ஒரு கடையில் காற்றடிக்கப்பட்ட பெரிய பொம்மைகள் தொங்க விடப்பட்டிருந்தன. நான் அதைக் கவனிக்காமல் அமைதியாக வரவும், அமித்து, எச்சொ, பாரேன், மொம்ம என்றாள். நான் அவளுக்கு ஆச்சரியத்தை தர நினைத்தேன். ஆனால் அமித்துவின் பேச்சில் நான் ஆச்சரியத்தில் விளிம்பில்....

காலையில் குப்பை வண்டியின் மணி சத்தம் கேட்டால், உடனே, தாத்தா வாயேன், உப்ப ண்டி என்கிறாள். இது போலவே பூக்காரர் வந்தாலும், பூ, பூ என்று மொழியப்படுகிறது.

ஹரி (நாத்தனார் மகன்), கார்த்தி - நாங்கள் சில சமயங்களில் அவர்கள் இருவரையும் அப்படிக்கூப்பிடுவோம். அதைக்கவனித்த அமித்து இருவரையுமே, அப்பு என்றுதான் கூப்பிடுகிறாள். அப்பு, வா, க்காரு என்கிறாள். ஆனால் அவர்கள் விளையாடும் பொம்மைகள்தான் இவளுக்கும் வேண்டும் என்று கத்தும்போதுதான் சமாதானங்கள் கூட சமாதானமாகிவிடுகிறது. அமித்துவின் அலறல் அடங்கமறுக்கிறது.
வர்ஷினிமா... ப்ளீஸ். வால்யூம் கொஞ்சம் கொறைச்சுக்கோம்மா...

உடை விஷயத்தில் அமித்துவின் செய்கை சொல்லி மாளாது. உதாரணமாய் இந்த ஃப்ராக் மாதிரி உள்ளே துணி வைத்து தைத்த உடைகள் போட்டாலே போதும். ம்மா, உத்துதுமா என்று சிணுங்க ஆரம்பித்து, குத்துது என்று ஃபைன் ட்யூன் செய்து, குத்துது , கேழ்ட்டே (கழட்டு) என்று அழ ஆரம்பித்துவிடுகிறாள். இது போன்ற உடைகளை அவளுக்கு இனிமேல் போட முடியமா என்பது சந்தேகமாகவே இருக்கிறது.
அதுவும் அந்த ஃப்ராக்கை போட்டது போட்டோவுக்காக மட்டுமே. ஆனால் அவள் விட்ட சவுண்டில் அலறி, வேறு உடைக்கு மாற்றிய பின்னர்தான் அவள் அழுகை நிற்கிறது. அதுவரை அமித்துவின் கண்களில் நயாகரா...

அமித்துவின் சமீபத்திய ஆச்சரியம், நண்பர் வாங்கித்தந்த பாடும், ஆடும் பார்பி பொம்மைதான், முதலில் அதைப் பார்த்த போது அய் என்றவள், அப்புறம் மொம்ம என்றாள். நான் அதன் பெயர் பார்பி பொம்மை என்றவுடன், இப்போதெல்லாம் பாபி என்றும் சொல்ல ஆரம்பித்திருக்கிறாள்.

சொல்ல சொல்ல இனிக்கிறது.... அமித்துவின் செய்கைகளை....