அமித்து அப்டேட்ஸ்

வர வர மாமியார் கதையாகிட்டே வருது அமித்து கதை, அதட்டல், மிரட்டல், அப்புறம் சேட்டைகள், பிடிவாதம் என லிஸ்ட் நீளுகிறது.
என் சமத்து பப்பி எங்கே காணோம் ? என்று அடிக்கடி அவளிடமே கேட்கிறேன். பதிலுக்கு மூக்கை தூக்கி ஒரு சுழிப்பு சிரிப்பு. என் நாத்தனார் பையன் (ஹரி, எல்.கே.ஜி) அவளுக்கு சிரிப்பழகி என்ற பட்டம் கொடுத்தது சரிதான் என்று தோன்றுகிறது.

கீழ்வீட்டில் இருக்கும் தாத்தாவிற்கு உடல் நடுக்கம், அதனால் ஒரு மாதிரி முனகல் சத்தம் அவரிடமிருந்து எப்போதும் வந்துகொண்டிருக்கும், நடக்கும் போதும், நிற்கும் போதும் என.
அமித்து இப்போ அவரை அப்படியே மிமிக்ரி. ம்ம் ஹூஹூம் ம்ம் ஹ்ஹூஉம் என பல்வேறு சத்தங்களுடன் உடம்பை வேறு சற்று குனிந்து கொண்டு, மேடம் மிமிக்ரிக்கு அடிக்கடி தயார் ஆகிடறாங்க.
அந்த தாத்தா மாடிக்கு துணி காயப்போட வருவாங்க. இந்தம்மா அவரைப் பாத்தவுடனே இந்த சத்தத்தை ஸ்டார்ட் செஞ்சிடுவாங்க. செய்து முடித்துவிட்டு அவங்களோட ஒரு ட்ரேட் மார்க் சிரிப்பை தந்துடுவாங்க நமக்கு.
இந்த மிமிக்ரி இப்போது யாராவது அழுதால், நான் தும்மினால், அவளின் தாத்தா இருமினால் என்று அதை அப்படியே செய்து காட்டவைக்கிறது அவளை.

அப்பா, ம்ம்மா, தாத்தா, ஆயா, அக்கா என்று அழகா ராகம் போட்டு இசைத்து கூப்பிடுகிறாள். எனக்கு மட்டும் ஒரு தடவை தான் ம்ம்ம்மா என்று சொல்வாள், பதிலில்லையெனில் அதிகாரமாக ச்சோ, என்று கூப்பிடுவாள்.

போனை எடுத்து காதில் வைத்துக்கொண்டு அல்ல்லோ என்று கொஞ்சம் சத்தமாகவே சொல்கிறாள், அதற்குப்பிறகு ச்சுக்க்கா, த்துதாஅ, அல்லல்லா, த்துக்கல்லல்லா என்று நமக்கு புரியாத ஒரு பாஷை ஓடும், போனை கையில் வாங்க நாம் முயன்றால், மேடம் ஒரே அழுகைதான்.

பந்து மேல் பயங்கர ஆசை இருக்கிறது. பக்கத்து வீட்டில் புட்பால் இருக்கிறது. மாலை நேரத்தில் பசங்களெல்லாம் அதைதான் விளையாடுவார்கள். நான் அவளை தூக்கிக்கொண்டால் போதும், ம்ம்மா, பாலா, பாலா என்று பந்தை கை காட்டுவாள். இத்தனைக்கும் வீட்டில் 3 பந்துகள் இருக்கின்றது.
நேற்று ஒரு ஸ்மைலி பந்து (sponge ball) வாங்கித்தந்தேன். மேடம் அதை பார்த்தவுடன் ஒரே குஷி, ஹை ஹை என்று அந்த ஸ்மைலியை தொட்டுக்கொண்டு சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள். தாத்தாவிற்கு கேட்ச் போடுமா என்றாள், ஏட்ச் ஏட்ச் என்று பந்தை போட்டுக்கொண்டு இருந்தாள்.
இன்று காலை பார்த்தால், பாதி ஸ்மைலியை காணோம். என் ஸ்மைலி அந்த பந்தில் இருந்த ஸ்மைலியை கடித்து துப்பி வைத்திருந்தது. அவளின் ஆயா, அமித்துவிடம் யாரும்மா இப்படி பாலை கடிச்சு துப்புனது, அம்மா நேத்து தானே வாங்கிட்டு வந்து கொடுத்தாங்க, இப்படி பண்ணி வெச்சிருக்கியேமா என்று கேட்டுக்கொண்டிருந்தார்கள்.
அதற்கு அமித்து, ஆயா,.............. தாத்தா...... கட்ச்சி, கட்ச்சி. (தாத்தா பந்தை கடித்துவிட்டாராம்), சற்று நேரத்துக்கு பிறகு தாத்தா, அப்பாவாகியிருந்தது.

இப்போது அவளின் பெரியம்மாவிடம் போனில், அண்ணா, பாலா, பெய்ய பாலா என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்கிறதில், காலையில் என் அக்கா மகன் போன் செய்து, ஞாயிற்றுக்கிழமை பாப்பாவுக்கு பெய்ய பாலா வாங்கிட்டு வரேன் என்கிறான்.
அந்த பந்து யாரிடம் கடி வாங்கப்போகிறதோ. வர்ஷினிக்கே வெளிச்சம்.

அவரின் தாத்தா நேற்று ரேஷனில் இருந்து கோதுமை, சர்க்கரை, கூடவோ பாமாயில் எண்ணெய் பாக்கெட்டும் வாங்கி வைத்திருந்தார். அந்த பையில் எண்ணெய் பாக்கெட் கொஞ்சம் வெளியே துருத்திக்கொண்டிருந்தது. அந்த எண்ணெய் பாக்கெட்டின் மீது, தற்போதைய முதல்வர் சிரித்துக்கொண்டிருந்தார். அமித்து அந்த எண்ணெய் பாக்கெட்டை வெளியே எடுத்து வைத்துக்கொண்டு, தாத்தா தாத்தா என்று தலைவரை கையை காட்டிக்கொண்டிருந்தார்கள். :)))))))))))))))))))))))

மேடத்தின் குரல் எப்போதும் ஒரு அதிகாரத்தொனியோடுதான் இருக்கிறது. இந்தா இந்தா , ந்னானா, ந்னானாஆ என்று கொஞ்சம் சத்தமாகவும் ஆனால் அழுத்தமாக சொல்லுவாள்.
எதிர்வீட்டு கார்த்தி, தன்னை அண்ணா சொல்லு என்றே சொல்லுவான், விளையாடும்போது கூட அண்ணாகிட்ட கொடும்மா என்பான், ஆனால் அமித்து அழிச்சாட்டியமாக அவனை
கார்த்தீ, கார்த்தீ என்றே கூப்பிடுவாள். ராகேஷை அண்ணா என்றுதான் கூப்பிடுகிறாள், ஆனால் ராகேஷ் தன்னை அண்ணா என்று இவளிடம் சொன்னது இல்லை.

அகமகிழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம் அமித்துவின் அதிகாரம் கலந்த ஆட்சியில்.