ராசிபலன்

ஜ்..ஜோசியம், கைர்..ரேகை, பேர்..ராசி பலன் என இத்யாதிகளில் நம்பிக்கை இல்லாவிட்டாலும், அவ்வப்போது இல்லை எப்போதாவது தேதி காலண்டரில் பேப்பரை கிழிக்கும்போதும், தினசரிகளில் போடப்படும் வார, மாத பலன்கள் கண்ணில் பட்டுவிட்டால் கொஞ்சம் சுவாரஸ்யமாக இருந்தால் (சாதகமாக இருந்தால்) படிக்கும் பழக்கமுண்டு. இதனோடு ஒத்துப்போகும் சில சமீபகால நிகழ்வுகள்.

22,23 சந்திராஷ்டம் இருப்பதால்,வாக்கு வாதங்கள் வைத்துக்கொள்ள வேண்டாம் என்றிருக்கும், 22,23 தானே என்று அசால்ட்டாக விட்டுவிட்டால் அன்றைக்குத்தான் தேதி 23 ஆக இருக்கும். உடனே நிகழ்ந்தவைகளை ராசி பலன்களோடு பொருத்தும் நிகழ்வோடு ஈடுபட சில ஒத்துப்போகும். ஆமால்ல, நாம அவங்க கிட்ட இப்படி பேசியிருக்கக்கூடாதுல்ல. அதுனாலதானே அப்படியாச்சு என்பது போல. உடனே உள்ளிருக்கும் சாத்தான் (அதாங்க கோபம்) ஓடி வரும், நீ என்ன சும்மாவா பேசுன அன்னைக்கு சந்திராஷ்டமம் இல்ல, அதனால தான் பேசுன (இல்லன்னாலும், நாமதான் நாக்குல தேள் கொடுக்க வெச்சுக்கிட்டு அலையற ராசியாச்சே - கோபங்குறது பால் பொங்குற கணக்கா பாத்துக்கிட்டு இருக்கும்போதே புஸ் ஸுன்னு பொங்கிடுமே).

சில சமயம் பணவிரயம் ஆகும் என்றிருக்கும். எதையாவது செய்யவோ, வாங்கவோ நினைக்கும் போது வீண் வியம் ஆகும்னு போட்டிருந்துதே என்று சட்டென அந்த கருப்பு வரிகள் ஞாபகத்திற்கு வரும். உடனே மனசு, நாம என்ன வீணானதுக்க செலவு பண்ணப்போறோம் வேண்டியதற்குத் தானே என்றபடி கடைக்குள் காலடி வைத்தால், கண்டிப்பாக வாங்கிய பொருள் நன்றாக இருக்காது, இல்லையென்றால் தேவையே இல்லாவிட்டாலும் ஏதாவது ஒன்று வாங்கியாக வேண்டிய நிர்ப்பந்தம், காசு கட்டும் இடத்தில் மனம் அடித்துக்கொண்டாலும் அதான் வீண் விரயம்னு போட்டிருந்தானே, இப்படி செலவாகலனாலும் வேற எப்படியாச்சும் செலவாகியிருக்கும் என்று சுய சமாதானங்களில் ஈடுபட வேண்டியிருக்கும்.

ஒரு முறை அமித்து அப்பா உடம்பு சரியில்லாமல் வீட்டில் இருந்த போது, தேதி கிழிக்கும் காலண்டரில் அவர் ராசிக்கு சோகம் என்று ஒரு வார காலம் முழுவதும் போட்டிருந்தது, அதே நாட்களில் என் ராசிக்கு எதிராக மகிழ்வு என்று போட்டிருந்தது. எதேச்சையாக இதை கவனித்த அவர், இதைப் பாரேன் என்றார். பார்த்த, படித்த எனக்கு கிர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்.

வடக்கே சூலம், தெற்கே சூலம் என்றிருப்பதை சிறு வயதில் படிக்க நேரிட்டு, அம்மாவை வினவும் போதெல்லாம், அது என்ன கர்மமோ என்று சொல்லிவிடுவார்கள். அவர்களுக்கு தெரிந்ததெல்லாம் ராகு காலமும், எமகண்டமும் மட்டும்தான். படிக்கவில்லையானாலும், திங்கள் - ஞாயிறு எவ்வப்போது கால கண்டங்கள் இருக்கும் என்பது அத்துப்படியாயிருக்கும். ஆனால் எனக்கு இந்த சூலம் என்ற விஷயம் புரிபடாத ஒன்றாகையால், இதைப் பார்க்கும்போதெல்லாம், வடக்கோ, தெற்கோ கையில் சூலம் வைத்துக்கொண்டிருக்கும் ஏதாவது கடவுளை கற்பனை செய்துகொண்டு சமாதானமாகிவிடும். இது இன்றைக்கு நினைக்கும்போது சிரிப்பாக இருந்தாலும், சூலத்திற்கான அர்த்தம் விளங்கவேயில்லை.

அதே போல் எட்டு என்ற எண்ணை கவனிக்கும் நேரும்போது என் தோழி பாலஜோதியின் நினைவும் தவறாமல் நினைவுக்கு வரும். அவள் பிறந்த தேதி எட்டு. அதனால மேடம் ஒரு பெரிய லிஸ்ட்டே வெச்சிருப்பாங்க. பாருங்க இதுனாலதான் எனக்கு எதுவுமே வொர்க் அவுட் ஆகல என்பது போல். அவள் சொல்வதும் சில சமயம் மேட்ச் ஆகும். நன்றாக படித்தாலும், முதலிடம் வராதது, எம்.எஸ்ஸி, எம்.ஃபில் படித்திருந்தாலும், ஏதோ ஒரு துக்கடா கம்பெனியில் குறைந்த சம்பளத்தில் வேலை பார்ப்பது, இன்னும் கல்யாணம் ஆகாதது என்று மேடம் பார்க்கும் போது / போன் செய்யும் போது சொல்ல ஒரு பெரிய லிஸ்ட்டே வைத்திருப்பார்கள்.:(

எட்டென்றால் நினைவுக்கு வரும் மற்றுமொரு நபர் என் ரெண்டாவது பாஸ். மனுசர், 8,17, 26 தேதிகளில் எந்த லெட்டரிலும் கையெத்திட மாட்டார். அப்படி தலைபோகும் அவசரமென்றாலும், எப்படியும் கொரியர்லதானே போகப்போகுது, நாளைக்கி டேட்லயே லெட்டர் இருக்கட்டும் என்பார். நல்லவேளை
டெண்டர் ஃபைல் செய்யப்போகும் போது ராசியான் நபர்தான் எதிரில் வரவேண்டுமென்ற எந்த சட்டதிட்டங்களையும் வைத்துக்கொள்ளவில்லை.

இது தொடர்பாக, நினைவடுக்கில் இருந்தவொரு மிரட்டல் அனுபவம். (நான் பனிரெண்டாவது படிக்கும்போது என்று நினைக்கிறேன்) கைர்ரேக, ஜ்ஜோசியம் பாக்கறதே என்று ஒரு மதியானப் பொழுதில் ஒருவர் குரல் கொடுத்துக்கொண்டு வர, நாங்கள் குடியிருக்கும் காம்பவுண்ட்டில் இருக்கும் ஒருவர் அவரைக்கூப்பிட்டு கையைக் காட்ட, அவர் பட்டு பட்டுன்னு புட்டு புட்டு வைத்துவிட்டாராம்!!!, இதை வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்த அக்காவை கவனித்த அந்த ஜோசியக்காரர், அம்மா மொகத்துல ஒரு சஞ்சலம் குடி கொண்டிருக்குது, பார்க்க சிரிச்ச மொகமா இருந்தாலும் என்று கதைவிட்டிருக்கிறார். முதலில் மிரண்டாலும், இவர் என்னதான் கதை விடுகிறார் பார்ப்போம் என, அக்காவும் கையை நீட்ட, அவர் விட்ட கதை, உனக்கும் உன் கணவருக்கும் கொஞ்ச நாளா ஆகல, அவரு ஒரு வாகன ஓட்டி, அவருக்கு ஒரு கண்டமிருக்கு, என்று சொல்லிக்கொண்டே ஜோசியக்கட்டின் உள்ளிருந்த சீட்டை எடுத்துப்போட்டதில் அதில் இரு பல்லிகள் சண்டை போட்டு, ஒன்று ரத்தக்கறைகளோடு விழுவது மாதிரியான படம். படத்தை பார்த்த அக்காவிற்கு பக். இதோடு நிற்கவில்லை பல்லி ஜோசியம். இதற்கு பரிகாரமிருக்கு.

நான் ஒரு மந்திரிச்ச கயிறு தரேன், வாங்கி கட்டிக்க, இன்னிலிருந்த ஒருவாரம் அதாகப்பட்டது ஏழு நாளு என்ற ரேஞ்சில் சொன்னதையே திருப்பி திருப்பி போட்டு டயலாக்கை நீட்டி வெள்ளிக்கிழமையில் தான் இந்தப் பரிகாரத்தை செய்யவேண்டும், செஞ்சு முடிச்சவுடனே நீயா பாத்து ஒரு மூன்னூறூ ரூவா (!!!) கொடுத்துரு தங்கச்சி. அவ்ளோதான். அக்காவுக்கு பயம் அதெல்லாம் வேணாங்க என்று சொன்னாலும், அவர் கயிறு தருவதிலே குறியாயிருக்க. அந்த வீட்டில் குடியிருக்கும் ஆஜானுபாகுவான நாகராஜ் வந்து அந்த ஜோசியரை வெறும் ஐந்து ரூபாய் கொடுத்து விரட்டிவிட்டாராம். ஆனாலும் அக்காவிற்கு மனசு ஆறவில்லை. எங்களிடம் சொல்லிய பின்னர் நாங்களும் எவ்வளவோ மன அமைதி படுத்தினாலும், ஒன்னும் வேலைக்காகவில்லை. எல்லாம் சரி, அவன் எப்படி கரெக்ட்டா, வாகன ஓட்டின்னு சொன்னான், மாமா ஆட்டோ தானே ஓட்டுது என்று பாயிண்ட்டை பிடிக்க, என்ன செய்வதன்றே தெரியவில்லை. ஒரு மணி நேரத்திற்குள் வீடே தலை கீழாகிவிட்டது. சரியாக அந்த சமயம் வீட்டுக்கு வந்த மாமா, அந்த மோட்டுத் தெருவுல ஒருத்தன போட்டு அடிச்சுட்டு இருக்கானுங்க, ஒரே கூட்டம், ஆட்டோ வரவே வழியில்ல,வண்டிய அந்த முனையிலயே நிறுத்தி வெச்சுட்டு வந்துட்டேன், சீக்கிரம் சாப்பாடு போடு என்று சொல்ல, நாங்கள் என்னவாம் மாமா என்று கேட்க, அது ஒன்னுமில்லடி, ஏதோ ஜோசியக்காரனாம், பல்லி, ரத்தம் கக்கும்னு ரெண்டு, மூணு வீட்டுல சொல்லியிருக்கான் போல. அதுல யாரோ ஒருத்தவங்க இப்பத்தான் இதையே எங்க வீட்டுல (வேறு தெரு) வந்து சொன்னான், இப்ப இங்கயும் வந்து சொல்றானேன்னு விசாரிச்ச்சு அடி பின்னுக்கிட்டிருக்காங்க என்று சொன்னவுடன், எல்லோர் முகத்தில் நீண்ட நேரம் கட் ஆகி, அதிக வோல்ட்டேஜோடு வந்த கரண்ட் போல ஒரு பிரகாசம். அப்புறமும் அக்கா விடாமல், உருவ ஒற்றுமைகளையெல்லாம் மேட்ச் செய்து கன்ஃபர்ம் செய்துகொண்ட பின் தான் எங்கள் எல்லோருக்கும் சாப்பாடு கிடைத்தது.